Ester Stevesyns
http://esterstevesyns.carbonmade.com/
donderdag 18 februari 2010
zaterdag 26 december 2009
vrijdag 25 december 2009
dinsdag 22 december 2009
vakantie jeugdsentiment sochtends in uw pyama
GUMMI BEARS
BLINKY BILL
DARKWIN DUCK
RESCUE RANGERS
TALESPIN
BLINKY BILL
DARKWIN DUCK
RESCUE RANGERS
TALESPIN
maandag 21 december 2009
zaterdag 19 december 2009
Il faut imaginer Sisyphe heureux
De mythe van Sisyfus.
In deze Griekse mythe wordt Sisyfus door Pluto, de god van de onderwereld, teruggestuurd naar de aarde om zijn vrouw te straffen, die nagelaten had hem te begraven. Op aarde voelt Sisyfus zich in zijn sas en hij weigert om terug te gaan naar de onderwereld. De goden brengen hem onder dwang terug. Nadien krijgt hij als straf de taak om een immense steen naar de top van een berg te brengen. Telkens Sisyfus de top nadert rolt de steen terug naar beneden. Camus vergelijkt de mythe van Sisyfus met de absurditeit van het leven. Het leven onder ogen zien in het besef van het absurde ervan is het lot van elke mens. We besteden en verkwisten onze energie aan triviale dingen en teleurstelligen. Toch is Sisyfus volgens Camus niet ongelukkig met zijn absurde lot. Uit de absurditeit put hij net de kracht om te volharden. 'Ook al is er geen hoop, dan dienen we niet te wanhopen.' Hij trotseert de goden door de kwelling die zij hem opgelegd hebben te verachten. Die houding maakt hem onverschillig voor de toekomst, hij weigert alle hoop en hij volhardt in een leven zonder troost. Sisyfus weet zijn marteling en zinloze werk om te zetten tot een bron van kracht en vreugde. Zo is hij binnen de beperkingen van zijn bestaan meester van zijn wereld. Het bewustzijn daarvan vormt zijn kracht, zijn vrijheid, zijn overwinning van het noodlot. Sisyfus is meester van zichzelf.
"Mais Sisyphe enseigne la fidélité supérieure qui nie les dieux et soulève les rochers. Lui aussi juge que tout est bien. Cet univers désormais sans maître ne lui paraît ni stérile ni futile. Chacun des grains de cette pierre, chaque éclat minéral de cette montagne pleine de nuit, à lui seul forme un monde. La lutte elle-même vers les sommets suffit à remplir un cœur d'homme. Il faut imaginer Sisyphe heureux."
De enige duurzame waarden in het leven zijn de socio- affectieve en de broederlijkheid. Het zijn waarden die niet gehoorzamen aan de wet van het 'marginalisme', dat wil zeggen ze sterven niet af naarmate je er meer van hebt, zoals dat bij: geld, macht en comsumptie het geval is. De socio- affectieve inbedding van de mens en de broederlijkheid zorgen voor medemenselijkheid, solidariteit en mededogen; waarden die in onze huidige samenleving zwaar onder druk staan.
In deze Griekse mythe wordt Sisyfus door Pluto, de god van de onderwereld, teruggestuurd naar de aarde om zijn vrouw te straffen, die nagelaten had hem te begraven. Op aarde voelt Sisyfus zich in zijn sas en hij weigert om terug te gaan naar de onderwereld. De goden brengen hem onder dwang terug. Nadien krijgt hij als straf de taak om een immense steen naar de top van een berg te brengen. Telkens Sisyfus de top nadert rolt de steen terug naar beneden. Camus vergelijkt de mythe van Sisyfus met de absurditeit van het leven. Het leven onder ogen zien in het besef van het absurde ervan is het lot van elke mens. We besteden en verkwisten onze energie aan triviale dingen en teleurstelligen. Toch is Sisyfus volgens Camus niet ongelukkig met zijn absurde lot. Uit de absurditeit put hij net de kracht om te volharden. 'Ook al is er geen hoop, dan dienen we niet te wanhopen.' Hij trotseert de goden door de kwelling die zij hem opgelegd hebben te verachten. Die houding maakt hem onverschillig voor de toekomst, hij weigert alle hoop en hij volhardt in een leven zonder troost. Sisyfus weet zijn marteling en zinloze werk om te zetten tot een bron van kracht en vreugde. Zo is hij binnen de beperkingen van zijn bestaan meester van zijn wereld. Het bewustzijn daarvan vormt zijn kracht, zijn vrijheid, zijn overwinning van het noodlot. Sisyfus is meester van zichzelf.
"Mais Sisyphe enseigne la fidélité supérieure qui nie les dieux et soulève les rochers. Lui aussi juge que tout est bien. Cet univers désormais sans maître ne lui paraît ni stérile ni futile. Chacun des grains de cette pierre, chaque éclat minéral de cette montagne pleine de nuit, à lui seul forme un monde. La lutte elle-même vers les sommets suffit à remplir un cœur d'homme. Il faut imaginer Sisyphe heureux."
De enige duurzame waarden in het leven zijn de socio- affectieve en de broederlijkheid. Het zijn waarden die niet gehoorzamen aan de wet van het 'marginalisme', dat wil zeggen ze sterven niet af naarmate je er meer van hebt, zoals dat bij: geld, macht en comsumptie het geval is. De socio- affectieve inbedding van de mens en de broederlijkheid zorgen voor medemenselijkheid, solidariteit en mededogen; waarden die in onze huidige samenleving zwaar onder druk staan.
donderdag 8 oktober 2009
zaterdag 3 oktober 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)
